Uprawa anturium w AgroPerlicie
AgroPerlit jest minerałem kwarcowym pochodzenia wulkanicznego o dużym stopniu standardowości, czystym biologicznie i nieaktywnym chemicznie. Trwałość porowatych granul z nieregularną strukturą gąbki mineralnej zapewnia optymalne warunki powietrzno-wodne dla rozwoju sytemu korzeniowego.
Charakteryzuje się stabilną miąższością, swoistą sorbcyjnością i właściwościami buforowymi. W procesie eksapandacji skał różnego pochodzenia otrzymujemy AgroPerlit o barwie od szarej do białej, zróżnicowanej wielkości granul i pojemności wodnej. AgroPerlit o średniej granulacji wykazuje ok. 50% pojemności wodnej. Sypka forma o granulacji do 6mm umożliwia zakładanie upraw różnymi metodami. Mieszanina AgroPerlitu z keramzytem daje również dobre efekty w pojemnikowej uprawie gerbery (Muszyński 2004).
System korzeniowy anturium i dobór AgroPerlitu odpowiedniej frakcji i pojemności wodnej do metody uprawy pozwala na zredukowanie miąższości i objętości podłoża przypadającą na jedną roślinę. Wadą metody zagonowej jest stosunkowo duże zużycie podłoża, chociaż 13 - 15cm warstwa AgroPerlitu jest wystarczająca, natomiast zaletą - łatwe założenie i przedłużanie uprawy wykładając wysoko wyrośnięte rośliny, które w kontakcie z AgroPerlitem łatwo wypuszczają z pędu korzenie odmładzające plantację. Jeśli wody deszczowej zbieranej z połaci dachowej szklarni nie wystarcza, właściwym rozwiązaniem jest użycie wody studziennej do sporządzania pożywki, natomiast wody deszczowej do zraszania zagonów i górnego nawilżania powietrza.
Nowoczesnym rozwiązaniem pozwalającym na mniejsze zużycie AgroPerlitu jest uprawa w rynnach zwłaszcza typu "W" (Anthura 1998). Na powierzchni podłoża układa się linie kropkujące pożywkę, natomiast końcówki zraszaczy znajdują się ok. 15cm nad podłożem. Mniejsze zużycie podłoża wymaga stosowania AgroPerlitu o jednorodnej frakcji i ok. 50% pojemności wodnej oraz precyzyjnego systemu nawadniania, ponieważ mogą wystąpić różnice wilgotności podłoża pomiędzy wewnętrznymi i zewnętrznymi kanałami zagonu.
Najmniejszą ilość AgroPerlitu ok. 400m3/ha, zużywa się produkując anturium w pojemnikach mniej więcej 7-litrowych. Zagon szerokości ok. 130cm stanowią rośliny posadzone po 2 sztuki w pojemnikach zawieszonych na lekkiej konstrukcji tworzącej kratę. Fertygację prowadzi się za pomocą dwóch kroplowników umieszczonych tuż przy roślinach w doniczce, a nadmiar pożywki wypływa otworami w dnie. Występuje zróżnicowanie wilgotności podłoża w poszczególnych pojemnikach, gdy niesprawnie działają emitery nawożenia kroplowego. Zraszanie podkoronowe odbywa się jak w systemie zagonowym lub minizraszaczami umieszczonymi na odpowiedniej wysokości przy pomocy specjalnych stopek w środku pojemnika. Promień zasięgu zraszania obejmuje powierzchnię podłoża, co zapobiega stratom wody i zwilżaniu liści. Pojemniki nie nadają się do długotrwałej uprawy odmian o rozbudowanym systemie korzeniowym i z wysoko wyrastającymi pędami. Praktykuje się jedynie stosowanie podpórek np. bambusowych po ok. 3 latach wzrostu roślin, gdyż wykładanie pędów nie daje właściwych efektów.
Zraszanie podkoronowe utrzymuje wilgotność powietrza wśród roślin zagonu, wyrównuje uwilgotnienie i zapobiega nadmiernemu zasoleniu w górnej warstwie podłoża. Jeśli zrasza się często i obficie następuje rozcieńczanie roztworu pożywki w podłożu, o czym świadczy mniejsze EC wód drenarskich (Kleiberg 2005). Komosa (2000) zaleca dla upraw w podłożach inertnych EC pożywki 1,5 - 1,8mS.cm-1 w zależności od składu wody. Lont (2003) w zaleceniach nawozowych dla uprawy anturium w AgroPerlicie podaje wartość EC pożywki 1,3 - 1,4mS.cm-1. Polscy producenci uprawiających anturium w AgroPerlicie nie są zgodni co do wartość EC pożywki. Stwierdza się, że dobre plonowanie w systemie zagonowym uzyskuje się przy zakresie wartości wartości EC między 1 - 1,2mS.cm-1 dostarczanej roślinom wężami kropkującymi, natomiast inny producent w uprawie pojemnikowej zbiera dorodne i dobrze wybarwione kwiaty nawadniając kapilarami pożywką o EC 1,8mS.cm-1 (Cecot 2005). Dufour i Clairon (1997) podaje, że przy niższym stężeniu pożywki o EC równym 1mS/cm rośliny dobrze plonują, lecz może wystąpić niedożywienie roślin i wytwarzanie kwiatów mniej dorodnych o gorszej jakości. Skład pożywki przeznaczony dla uprawy anturium w AgroPerlicie nie różni się istotnie od zalecanego dla podłoży inertnych (Breś i in. 2003, Nick 1997), z wyjątkiem zwiększenia żelaza o 30% i dwukrotnie wyższej zawartości miedzi i molibdenu (Lont 2003).
Artykuł zaczerpnięty z http://www.perlit.cz